ไขคำตอบทำไมเพื่อนสมัยมัธยม ถึงสนิทใจมากที่สุด

ตั้งแต่เราเรียนจบมา จนมาถึงช่วงเวลาที่ต้องทำงาน เคยสังเกตมั้ยคะว่า ทำไมเพื่อนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา เราถึงรู้สึกไม่ค่อยสนิทใจ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่สนิทเท่ากับเพื่อนสมัยมัธยม นั้นมันเพราะอะไรไปดูกัน

1 ไม่มีผลประโยชน์อะไรเข้ามาเกี่ยวข้อง

เพื่อนสมัยเรียนมัธยม เราจะไม่ค่อยมีเรื่องผลประโยชน์อะไรเข้ามาเกี่ยวข้อง มันมีแค่ มรึงและกรู แค่นั้น ไม่ค่อยคิดมากเรื่องเงินทอง เพราะสมัยเรียนต่างคนต่างไม่มี และไม่ต้องพึ่งพาอะไรกันมากมาย อย่างมากก็แค่ขอลอกการบ้านส่งครู ถ้าทำข้อไหนผิดก็ผิดด้วยกัน

2 ไม่มีเปลือกที่จะต้องมาสร้างภาพ

ส่วนใหญ่ตอนเรียนมัธยมเราก็มักจะอยู่กับเพื่อนตลอด ใน 1 อาทิตย์ เราก็เจอหน้าเพื่อนไปแล้ว 5 วัน และใน 5 วันที่ต้องไปโรงเรียน เราก็อยู่เรียนด้วยกันตั้งแต่เช้าจนเลิกเรียน ฉะนั้นเราก็มักจะรู้กันหมด ใครเรียนเก่ง ใครเรียนอ่อน ใครขยัน ใครฉล า ด หรือบางทีเราก็รู้ไปถึงว่า บ้านใครพ่อแม่มีฐ าน ะมากสุด พอมันรู้กันหมดก็ไม่จำเป็นต้องสร้างภาพใส่กัน

3 สนิทกันจนไปบ้าน รู้จักพ่อแม่ บ้านอยู่ไหนรู้หมด

บ้านเพื่อนบางทีก็กลายเป็นเหมือนบ้านเรา ไปอยู่ด้วยทุกวันหลังเลิกเรียน พ่อแม่เพื่อนบางคนเขาก็เอ็นดูเราเหมือนลูกแ ท้ๆ ชวนเรากินข้าว นอนค้างตลอด บ้านตัวเองไม่ค่อยอยากจะกลับหรอก มันอยู่ด้วยกันทุกวันจนสนิท ชื่อพ่อ ชื่อแม่รู้หมด มีพี่น้องกี่คน รู้ไ ส้รู้พุงกันจนไม่มีอะไรต้องปิดบัง

4 ชอบทำอะไรบ้าๆ ต๊องๆเหมือนกัน

ช่วงวัยนี้เรามักทำอะไรต๊องๆด้วยกันได้โดยไม่อาย แสดงตัวตนของตัวเองออกมาได้อย่างเต็มที่ด้วยความสบายใจ เพราะด้วยความที่เป็นวัยรุ่น ยังไม่ต้องคิดอะไรเยอะ ยังทำอะไรต๊องๆกับเพื่อนด้วยความสนุก แบบนี้ถึงทำให้คบกันได้นาน

5 โดนครูดุด่า ทำโ ท ษมาด้วยกัน

โดนดุด่าต่อหน้าเพื่อนคนอื่นๆแทบทุกวัน จนไม่เหลืออะไรให้อายกันแล้ว จากวันแรกๆที่ยังคงเขิลๆไม่อยากเป็นเป้าสายตาใคร แต่พออยู่นานไปโดนทั้งครูด่า ทำโทษด้วยกันจนชิน ไม่ต้องอายกันแล้ว

6 เริ่มต้นหัดจีบสาวใหม่ๆด้วยกัน

วันนี้ถ้ามองย้อนกลับไป คงนั่งพูดกับตัวเองว่า ทำไปได้ไงวะ ด้วยความวัยรุ่นเพิ่งหัดจีบสาวมันก็จะมีความใสซื่อ ใช้มุกเลี่ยนๆหน่อย เอากลับมาเล่ากับเพื่อนทีไรก็ยังตลกทุกที

7 ไปไหนไปกัน กิน นอน เที่ยวด้วยกันตลอด

ช่วงวัยมัธยมเพื่อนนี่มาเป็นอันดับแรก ไปไหนไปด้วยกัน มีอะไรให้กินก็กินด้วยกัน นอนกลิ้งบนพื้นก็นอนด้วยกันได้ เราใช้ช่วงเวลาด้วยกันเยอะมาก จนมันกลายเป็นความผูกพัน

8 ขอเ งิ นไปกินขนม แทนการขอยืม

เ งิ นที่ได้มาโรงเรียนในช่วงสมัยเรียนมัธยม ก็ได้กันมาคนละไม่กี่สิบบาท ต่างคนต่างไม่ค่อยมีเ งิ น มันก็เลยไม่รู้จะไปยืมเ งิ นใคร เลยเป็นขอเงินกินขนมแทน บางทีก็แ ช ร์กัน หรือวันไหนเพื่อนมันมีตังก็ให้มันเลี้ยงขนม การยืมเงิน สมัยนั้นมันก็เลยไม่ค่อยมี เพราะถ้ายืมมาก็ไม่มีคืน ฉะนั้นมันเลยกลายเป็น ขอเลย แค่นั้น

9 มีวีรกรรมร่วมกันมาเยอะ

เพื่อนที่คบกันจนสนิทมักจะมีวีรกรรมที่ทำร่วมกันมาเยอะ ให้เล่าทั้งวันก็ยังไม่จบ บางทีนั่งคุยกันถึงเรื่องเก่าๆก็ต่างคนต่างตลกตัวเอง เป็นการทำอะไรโง่ๆ ต๊องๆที่ไม่คิดว่าตัวเองจะเคยทำ หากได้ไปเยือนสถาบันเก่าความทรงจำเดิมๆก็จะย้อนกลับมา ใครโดนครูทำโ ท ษตรงไหน ใครชอบปีนรั้วหนีเรียน เราจำได้หมด

10 เราจะกลับมาเจอกันทุกครั้งหลังจบการศึกษา

หลังจบการศึกษาในแต่ละปีเราจะเห็นวิวัฒนาการ การเติบโตขึ้นของเพื่อนเราตลอด ได้รื้อฟื้ นความหลังด้วยกัน สิ่งที่เคยเล่นสนุก ใช้เวลาด้วยกัน อีกนัยนึงก็เหมือนเป็นการลดอัตตาตัวตนของตัวเองลงไปในเวลาเดียวกัน

ไม่ว่าวันนี้ เพื่อนเราทุกคนจะมาไกลแค่ไหน แต่เราก็มีจุดเริ่มต้นที่ไม่ต่างกัน นั้นก็คือ ความเป็นเพื่อนที่ไม่มีอะไรมากั้นขวาง มีแค่มรึงกับกรู เ ท่ านั้นเลย

ขอขอบคุณที่มาจาก kubkhao.com